 |
| Guanajuato, diciembre 2015 |
El año pasado les platiqué un poco sobre la Navidad en Polonia, este año quiero contarles como se festeja la Navidad en mi país. Primero debo mencionar que México es un país muy grande y puede haber pequeñas diferencias al festejar entre una región y otra, pero les hablaré de la forma más común de hacerlo.
En México la época navideña inicia con unas pequeñas celebraciones llamadas posadas.
Estas fiestas se llevan a cabo desde dos o tres semanas antes
del día de Navidad, no hay fechas específicas.
Curiosamente, la mayoría de las posadas se realizan al aire libre, en México es posible porque no hace tanto frío como en Polonia.
Éstas fiestas se organizan en todos lados, en el trabajo,
en la escuela, en la colonia, con la familia, con los amigos, etc. Pero, la posada más típica
es la que se organiza con los vecinos,
los mexicanos cierran su cuadra (estacionan carros para imposibilitar a otros carros circular por esa cuadra),
sacan mesas y las colocan a mitad de la calle. Durante las posadas navideñas, se cantan villancicos
pidiendo posada (de ahí el nombre);
se comen tamales, buñuelos o algo que pueda ser acompañado por el tradicional ponche de frutas;
se rompen piñatas y algunas veces hay intercambio de regalos entre los invitados.
Durante este periodo, las familias ya tienen adornadas sus casas con luces, un árbol navideño y
a menudo también, con un nacimiento, formado por pastores, animales, ángeles, José, María y un espacio vacío dejado para el niño Jesús.
Después de las posadas, la siguiente celebración navideña se lleva a cabo la noche del día 24 de diciembre, es llamada Noche Buena.
Ese día las familias se reúnen para cenar e intercambiar regalos.
Cada familia hace sus reglas en cuanto a la hora de cenar, los platillos a servir y las bebidas a degustar. No hay ayuno de carne,
ni doce platillos simbólicos como en Polonia. Entre los platillos más elegidos por los mexicanos para esta
ocasión, se encuentran: los romeritos (hojas de romero con camarones y mole), el bacalao, el pavo, el espagueti y
la ensalada navideña (ensalada de manzana, piña, bombones, crema y pasas). Después de la cena, se hace el intercambio de regalos y posteriormente,
la mayoría de familias católicas (la mayoría de los mexicanos son católicos), esperan la hora cero del día 25 de diciembre, para
honrar el nacimiento de Jesús. Se hacen oraciones y se escoge a uno de los más pequeños de
la familia para poner una estatuilla del niño Jesús en el nacimiento casero.
Después de este ritual, algunas familias siguen de fiesta, tomando, bailando y platicando hasta que amanece.
El día 25 de diciembre, el día de Navidad,
la mayoría de los mexicanos está cansado de la noche anterior, por lo que la familia se reúne más informalmente,
ya sea para almorzar, comer y/o cenar la comida sobrante
de la cena de Noche Buena (siempre se cocina de más para tener sobrantes).
Algunos niños reciben juguetes de parte de Santa Claus; aunque la mayoría de los niños esperan
hasta
el día de los Reyes Magos para recibirlos. Las celebraciones navideñas se terminan este día, en México no se celebra el 26 de
diciembre.
Ya habrán notado que la Navidad en México y en Polonia son bastante distintas. Es difícil escoger mi forma favorita de celebrar. De Polonia, me gusta la variedad de platillos vegetarianos que se sirven (porque soy semi-vegetariana :)), los arbolitos navideños naturales dentro las casas y la atmósfera navideña que nos da la nieve (aunque recientemente no ha habido tanta nieve). De México, me encanta la tradición de las posadas, la ensalada navideña y los impresionantes nacimientos de las ciudades grandes. Pero, mi parte favorita y la más importante se realiza en ambos países, que es recordar el nacimiento de Jesús y disfrutar la compañía de la familia.
¡Feliz Navidad y próspero año nuevo 2016!
Ir a comentarios
W zeszłym roku pisałam co nieco o Świętach w Polsce, w tym roku chcę opowiedzieć jak się obchodzi Boże Narodzenie w moim kraju. Najpierw powinnam wspomnieć, że Meksyk jest bardzo dużym krajem i mogą występować małe różnice w świętowaniu pomiędzy jednym regionem a innym, ale opowiem o formach najbardziej powszechnych.
W Meksyku czas świąteczny zaczyna się od małych uroczystości zwanych posadas.
Te przyjęcia są organizowane od dwóch lub trzech tygodni przed Bożym Narodzeniem, nie ma
konkretnej daty. Co ciekawe, większość posadas odbywa się pod gołym niebem,
w Meksyku jest to możliwe, gdyż nie jest tak zimno jak w Polsce.
Te imprezy organizuje się w każdym możliwym miejscu, w pracy, w szkole, na osiedlu,
z rodziną, z przyjaciółmi itp. Ale, najbardziej typowa posada jest organizowana
z sąsiadami, Meksykanie blokują swoją ulicę (parkują samochody tak, by uniemożliwić innym autom jeżdżenie po tej okolicy),
wynoszą stoły i stawiają je na środku ulicy. W trakcie świątecznych posadas śpiewa się kolędy prosząc o schronienie
(co znaczy właśnie słowo posada);
je się tamales, buñuelos lub coś innego, co pasuje do tradycyjnego ponczu (kompotu) z owoców;
rozbija się piñatę (dekorację, zwykle w kształcie gwiazdy, wypełnioną słodyczami)
i czasami wymienia się prezenty pomiędzy zaproszonymi.
W tym okresie rodziny mają już domy ustrojone świecidełkami, choinką i często szopką,
z pastuszkami, zwierzętami, aniołami, Józefem, Marią, i zostawionym pustym miejscem dla dzieciątka Jezus.
Po posadas, następna bożonarodzeniowa uroczystość ma miejsce wieczorem 24 grudnia, jest nazywana Noche Buena
(dosł. Dobra/Cicha Noc, czyli polska Wigilia).
Tego dnia rodziny zbierają się by zjeść kolację i rozdać prezenty.
Każda rodzina ma własne zwyczaje jak godzina rozpoczęcia kolacji, rodzaje podawanych dań i napojów.
Nie ma postu od mięsa ani symbolicznych dwunastu potraw jak w Polsce.
Wśród najczęściej wybieranych przez Meksykanów dań na tą okazję, są: romeritos (liście rozmarynu z krewetkami i sosem),
dorsz, indyk, makaron i
świąteczna sałatka (z jabłkiem, ananasem, słodkościami podobnymi do ptasiego mleczka, śmietaną i rodzynkami).
Po kolacji rozdaje się prezenty, a potem większość rodzin katolików
(większość Meksykanów to katolicy) oczekuje godziny zerowej dnia 25 grudnia, by uczcić narodziny Jezusa.
Rodziny modlą się i wybierają jedno z najmłodszych dzieci by umieściło figurkę Jezusa w domowej szopce.
Po tym zwyczaju niektóre rodziny kontynuują świętowanie, piją, tańczą i rozmawiają do świtu.
W dzień 25 grudnia, Boże Narodzenie, większość Meksykanów jest zmęczona po poprzedniej nocy,
dlatego rodzina spotyka się mniej formalnie, może to być jedzenie na późne śniadanie, obiad i/lub kolację, dań pozostałych
po Wigilii (zawsze gotuje się więcej by mieć na potem).
Niektóre dzieci dostają zabawki od Świętego Mikołaja;
ale większość dzieci czeka aż do
dnia Trzech Króli by je otrzymać.
Obchody świąt kończą się tego dnia, w Meksyku nie świętuje się 26 grudnia.
Jak zauważyliście, Boże Narodzenie w Meksyku i w Polsce obchodzi się nieco inaczej. Trudno jest mi wybrać moją ulubioną formę świętowania. W Polsce podoba mi się rozmaitość dań postnych (jako, że jestem semi-wegetarianką :)), naturalne choinki w domach i świąteczną atmosferę tworzoną przez śnieg (niestety ostatnio nie bywa aż tak dużo śniegu). W Meksyku uwielbiam tradycję posadas, sałatkę świąteczną i imponujące szopki w dużych miastach. Ale, najważniejszym i ulubionym elementem Świąt, obecnym w obu krajach, jest przypominanie narodzenia Chrystusa i cieszenie się towarzystwem rodziny.
Wesołych Świąt i Szczęśliwego Nowego Roku 2016!
